In november worden moderne klassieke composities van Maarten Visser gespeeld.

De muziek voor 'Solo's en Duetten voor saxofoon' is geschreven tussen 1998 en 2005 door Maarten Visser. Sommige composities zijn eerder gebruikt voor een dansvoorstelling, anderen beleven hun première met dit concert. De composities verschillen enorm wat betreft het gebruikte toonmateriaal, compositie-technieken etc. Er wordt gebruik gemaakt van kwarttoonssystemen, dubbeltonen, maar ook meer traditionele akkoordopeenvolgingen. Toch bestaat er een sterke samenhang. Die bestaat eruit dat de composities ontstaan zijn vanuit een idee van geluid. De ontwikkeling van geluid in tijd tegenover   een onderzoek naar stilte. Hoe komt het dat een stilte spanning draagt. Welke geluid geeft welke lading aan een stilte. Wat doet het met onze concentratie, hoe luisteren we naar stilte, hoe beïnvloedt het ons emotioneel. Er ontstaat een andere benadering van het instrument, een andere virtuositeit. Eén die niets te maken heeft met vingervlugheid of klatergoud.

'Solo's & Duetten voor saxofoon' geeft geen antwoorden, maar beoogt wel een visie over te brengen.

Een CD met alle composities die deze maand gespeeld zijn, is voor € 5,00 te bestellen bij ei-producties.

Er wordt een selectie gespeeld uit de volgende composities:

Staketsel (2004): 20 min.

Een compositie in vier delen, die niets met elkaar gemeen hebben behalve hun tonaliteit. Deze tonaliteit bestaat eruit dat uit het oktaaf zoals wij dat kennen, de meest 'valse' noten zijn verwijderd en zijn vervangen door beter stemmende kwarttonen. Een verschil met de chromatische toonladder is wel dat deze toonreeks 24 keer getransponeerd kan worden. Waarvan er vier gepresenteerd worden.

5 phrases for soprano saxophone (2003): 5 min.

Een frase komt in vijf zinnen tot een conclusie.

Toestanden (1998): 4 min.

Deze solo voor tenorsaxofoon beleefde zijn première als onderdeel van het eindexamen programma van Maarten Visser en is met één voet stevig verankerd in de jazztraditie, hoewel er geen improvisatie of swing aan te pas komt. De andere voet zit ergens in de Barok vast.

Fragility 6 (2001): 8 min.

Solo voor tenorsaxofoon, oorspronkelijk gecomponeerd voor 'Fragility', een hedendaagse dansvoorstelling van Padmini Chettur. Lange stiltes, abstracte geluiden, alleen de suggestie van een melodie.

Solo for soprano saxophone (2005): 15 min

Een bewerking van een solo die gebruikt is voor de dansvoorstelling '3 Solos' (2003) van Padmini Chettur. Een compositie in drie delen; interactie van geluid en stilte.

Work for tenor saxophone II (2001): 8 min.

'Notensolo'. Melodisch gegeven wordt methodisch uitgewerkt.

Duet voor sopraan- en tenorsaxofoon (2001): 12 min.

Oorspronkelijk geschreven voor sopraansaxofoon en electrische gitaar. Beide stemmen stellen eisen, hebben verplichtingen. En dienen zoveel mogelijk vrijheden te nemen, zonder de compositie in gevaar te brengen.

Maarten Visser (Alkmaar, 1972)

In 1991gaat Maarten Visser naar de 'Toftlund Højskole for musik og Teater' (Denemarken). Dit is een opleiding van 6-8 maanden waarbij de studenten werken en leven op de school en zich zeer intensief met hun technische en creatieve ontwikkeling bezighouden.

Van 1994 tot 1998 studeert hij aan het conservatorium Tilburg (saxofoon geïmproviseerde muziek) en speelt hij in bands (o.a. Trinome, Moiré, I4CMS, Dudes Doo Dance). Voor een aantal groepen schrijft hij repertoire. Na het voltooien van deze studie vertrekt hij in 1998 naar Chennai (India). Hier studeert hij carnatische muziek en speelt in diverse groepen, o.a MadraZ, Maarten Visser 3, Funky Bodhi. Ook doet hij veel sessiewerk voor de filmmuziek-industrie aldaar. In 2000 begint hij de samenwerking met choreografe Padmini Chettur. Dit resulteert in 'Segment of a Solo' (2000), 'Fragility' (2001), '3Solos' (2003) en 'Paperdoll' (2005). Deze hedendaagse dansproducties zijn internationaal zeer succesvol. Ze worden gespeeld in Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Engeland, Portugal, Korea, India en Singapore. Vanaf 2000 houdt hij zich bezig met het ontwikkelen van repertoire voor solo-saxofoon.

Ferdi Schukking (Amsterdam, 1959)

Saxofonist Ferdi Schukking is afgestudeerd op sopraansaxofoon bij Adri van Velsen in Maastricht. Daarnaast studeerde hij compositie bij Misha Mengelberg in Amsterdam en microtonaliteit bij dr. Rudolf Rasch in Utrecht.

Zijn klassieke opleiding vindt z'n weerklank in het 'Delphi saxofoonkwartet', een duo met pianiste Bea de Jong en diverse ad hoc ensembles waarin hij speelt. In zijn saxofoon soloprogramma 'De Ontmoeting' combineert hij klassieke en geïmproviseerde muziek.

In 1989 won hij met Ingeborg van Stiphout (piano) het KRO-saxofoonconcours lichte muziek en in 1995 verwierf hij de Dordtse Jazzprijs met zijn septet 'Very Shucking'. Zijn Grapjazz ensemble 14CMS combineert jazz-   en popmuziek. Het programma 'Weemoed' met danseres Truusje Graste verhaalt over de confrontatie tussen dans, beweging en muziek. Naar aanleiding daarvan verscheen in 2000 de solo CD 'Lucht'. Als studiomuzikant heeft hij aan verschillende andere CD producties meegewerkt.

Hij speelt met 'Triosonic' hedendaagse geïmproviseerde muziek, gebaseerd op moderne compositietechnieken uit de 20 e eeuwse klassieke muziek. De CD's met dit trio zijn enthousiast ontvangen door pers en publiek. In november 2002 is Triosonic op tournee geweest met gastsolist pianist Michiel Braam.

Met het Roemeense 'Jazz Unit' verscheen de CD 'From Now On' en trad hij op in Roemenie en Frankrijk. Met 'Sinew' (van drummer Ruud van Helvert) in Spanje en Duitsland. De groep '4 Horns Only' (trombone, hoorn en 2 saxofoons) speelt eigen composities en 'Gemong' (met tabla-speler Sandip Bhattacharya) zoekt de confrontatie tussen twee vertegenwoordigers van de Indiase klassieke muziek en twee Nederlandse improvisatoren. 'The Cricketeers' spelen de liedjes van Walt-Disney in een jazz-sextet bezetting met zanger Marco Wetzer. Marco heeft met Gabby Bakker ook de Kinderliedjes gezongen op teksten van Hans Dorrestijn. Deze 12-toons composities zijn in 2003 op CD opgenomen.

In 2005 zijn twee DVD's verschenen met het programma 'Afscheid'. De beelden van de zwerm spreeuwen passen goed bij de muziek van Ferdi Schukking.

Ferdi Schukking experimenteert veel met microtonen. Hij heeft veel samengewerkt met kunstenaars, dansers en dichters. Naast de sopraansaxofoon speelt hij ook tenor-, bariton- en altsaxofoon.

Ferdi Schukkings veelzijdigheid is herkenbaar in elke solo die hij speelt. Hij weet een gevoel, dat kenmerkend is voor een specifieke compositie, te vertolken op een wijze die past bij dat moment. Zijn flexibiliteit en openheid geven zijn muziek haar vitale en speelse karakter.