Jan Hendrik Weissenbruch - Landschap in de omstreken van Boskoop (ondergaande zon), ca. 1864

O Amor natural 6:17

O amor natural is geschreven naar aanleiding van een documentaire van Hedy Honigmann over de Braziliaanse schrijver Carlos Drummond de Andrade (1902-1987). Deze dichter schreef op hoge leeftijd erotische poëzie. In de documentaire worden de gedichten voorgedragen door leeftijdgenoten van De Andrade en hen is gevraagd vrijelijk te associëren met de gelezen tekst. Er ontstaat een overzicht van een eeuw liefdesbeleving met al z'n tederheid, humor, diepte en ontroerende momenten, maar ook met de grilligheid en machteloosheid van het menselijk bestaan. In de compositie komen deze elementen terug. De doorgaande 6/8 beweging, de lyrische melodie, de heftige improvisatie.

Leo Gestel - Avondlandschap bij Montfoort, 1909

Cirkels 0:59

Cirkels bestaat uit een aantal arpeggio's (akkoordbrekingen) die snel achter elkaar gespeeld worden. Daardoor lijken er meerdere melodieën tegelijkertijd te ontstaan: in het lage, midden en hoge register kun je een afzonderlijke lijn horen.

Reinier Lucassen - De eenzaamheid van Donald Duck, 1964

Black Hole 2:42

Op saxofoon kunnen ook meerklanken gespeeld worden. Zelfs akkoorden zijn met bepaalde greep combinaties en een zeer flexibele embouchure (mondstand) tot klinken te brengen. Het stuk Black Hole wordt gespeeld op baritonsaxofoon en bestaat uit verschillende groepjes multiphonics.

Wassily Kandinsky - Romantisch landschap, 1911

Constellaties 3:31

Constellaties (bouwwerken): vanuit een basis(grond)toon worden telkens dezelfde melodieën opgebouwd, die subtiel verschillend zijn. Zo ontstaat een constellatie van hetzelfde materiaal in steeds andere gedaanten.

René Daniëls - Ondergronds verbonden, 1984

Vogelleed 2:06

Vogelleed wordt gespeeld op de hals en het mondstuk van de tenorsaxofoon. Door met de hand de hals te openen of af te sluiten onstaat dit karakteristieke geluid.

Charley Toorop - Vuurtoren bij avond (Oostvoorne), 1915

Klakkeloos 3:37

De resonantie van de baritonsaxofoon wordt gebruikt in het stuk Klakkeloos. Door de lengte van de buis ontstaan krachtige percussieve effecten. Er wordt zonder mondstuk gespeeld, waardoor een effect van een koperinstrument ontstaat: het overblazen van de toon. Het stuk eindigt als ware de bariton een slagwerk instrument.

JCJ Vanderheyden - Curved skyline, 1990

Rijzen 3:34

Rijzen ontstond tijdens de opnamesessies. Het is een modale improvisatie in a-mineur.

Lovis Corinth - Walchensee, Neuschnee, 1922

Springtij 1:24

De tenorsaxofoon-lick van Springtij wordt herhaald met een dubbelslag met de tong. Andere technieken die gebruikt worden zijn: slap-tongue, glissandi, het overblazen van de lage tonen (bugle-calls), en toptonen (flageoletten).

Ferdinand Hodler - Der Niesen, 1910

N'dida 2:29

N'dida is geschreven voor sopraansaxofoon in 1987. Dit Hebreeuwse woord betekent 'zoektocht door de bergen'. Het korte motiefje bevat enkele microtonen (tonen tussen de bij ons gebruikelijke halve toon afstand). In andere culturen zijn deze tonen gemeengoed. Op saxofoon zijn deze kwarttonen te spelen met speciale greep combinaties. Dat samen zorgt ook voor de aparte klankkleur en sfeer van de improvisatie.

Meindert Hobbema - Het laantje van Middelharnis, 1689

Kruising 4:04

In Kruising worden twee toonsoorten gebruikt. Het thema (as-mineur) wordt in het B-gedeelte een halve toon hoger gespeeld. De 'scheve' noot is de overmatige kwart. De vorm is vrij en volgt de melodie. De baritonsaxofoon knort in het laag en krijst in het hoog.

René Magritte - The false mirror, 1928

Ode aan de Engelen 2:20

De sfeer van de kapel 'Het Klooster' in Sambeek inspireerde tot de geïmproviseerde Ode aan de Engelen. De elf-toons reeks ontstond ter plekke en blijft spanning houden door de vele rusten die gespeeld worden. Verstilling en sereniteit zijn het gevolg.

Vincent van Gogh - Steenkoolschuiten, 1888

Flow 4:36

Flow, gespeeld op de tenorsaxofoon, staat in b-mineur. De lange lijnen, het sonore geluid en de gedragen lyriek zijn de ingrediënten van deze improvisatie. Het thema is overigens ook te horen bij de Nederlandstalige 'Grapjazz'-popband de 14CMS als intro van 'Mijn Marietje'.

Paul Cézanne - Baders, ca. 1890

Antahkarana 1:54

Antahkarana is ontstaan vanuit de inspiratie door de eeuwenoude traditionele culturen. De vreemde nasale klanken ontstaan door onconventionele greep combinaties en roepen associaties op met oosterse slangenbezweerders. Je kunt er echter ook de boventoonzang van de Pygmeeën in herkennen en het repetitieve karakter van de melodie doet weer denken aan de Australische didjeridu (Aboriginals). Antahkarana betekent: 'de brug tussen het bewustzijn van de persoonlijkheid en het bewustzijn van de ziel' (Alice A. Bailey)

Piet Mondriaan - De rode wolk, ca. 1907

W (Double You) 2:39

W (Double You) is een improvisatie op sopraan- en altsaxofoon. Het is geïnspireerd door Roland Kirk (1921-1975). Deze saxofonist was door zijn verlamming (polio) genoodzaakt aanpassingen aan zijn instrumenten te maken, zodat de applicatuur voor hem te bedienen was. Hij ging zover, dat hij zelfs drie/vier blaasinstrumenten tegelijkertijd kon bespelen. Dit vereist een aangepaste techniek en resulteert in een heel karakteristiek geluid.
Het thema is gebaseerd op de overmatige kwart (tritonus) die op verschillende manieren op kan lossen. Het rubato intro gaat over in een swing-thema en resulteert in de dissonanten die op zichzelf blijven staan en de spanning vasthouden.