Juryrapport Dortse Jazz Prijs 1995De jury is unaniem van oordeel de Dordtse Jazzprijs 1995, groot duizend gulden, toe te kennen aan de groep 'Very Shucking'. De groep zal deze prijs tijdens een extra concert op zaterdag 30 september in ontvangst nemen. De prijs zal worden uitgereikt door de Dordtse wethouder van cultuur Gerard Schouw. Aan de competitie werd deelgenomen door vier formaties - Sinew, dWars, Very Shucking, Ekra Troupe - die met z'n allen zorgden voor een momentopname van de jazz & geïmproviseerde muziek in Nederland anno 1995. De winnende groep, Very Shucking, valt op door hun vijfmans blazersectie gecombineerd met een fantastische vondst in de ritmesectie. De 'veteranen' Bast en Hoogstins blijken prima met elkaar overweg te kunnen. De drummer en bassist leggen een stuwende en krachtige basis voor de blazers die meer is dan de optelsom van twee muzikale individuen. De blazersectie is van hoog niveau en herbergt solisten met een zeer persoonlijk vocabulair. De naam van de winnende groep refereert aan de structuur van hun composities die zijn opgebouwd uit een veelvoud van muzikale en harmonische 'schillen'. tevens is de groepsnaam een woordspeling op de naam van de bandleider Ferdi Schukking, die samen met hoornist Maarten Gal verantwoordelijk is voor het repertoire van het septet. Een repertoire dat verschillende muzikale verschijningsvormen op een ongekunstelde manier verweeft. De overschakeling van een improviserend gezelschap via een massaal klinkende big band naar een hedendaags ensemble met gedragen samenspel verloopt geheel natuurlijk en vanzelfsprekend. De zeer fraaie en rijke harmonieen worden regelmatig door allerlei ontregelende zaken ter discussie gesteld. Beide componisten van Very Shucking zijn ook verantwoordelijk voor het winnende arrangement van de Thelonious Monk klassieker "Well You Needn't". Hun uitvoering is in een eigenzinnig arrangement gestoken waarbij zelfs het thema niet blijft gespaard. De grote kracht van deze interpretatie is dat de, op zichzelf al bijzondere, eigen identiteit van de groep ook in dit stuk geheel overeind blijft. Een muzikaal interessante zienswijze en de geest van Monk zijn samengesmolten tot een jazzcompositie van deze tijd. "Well You Needn't" is opgebouwd uit het traditionele AABA akkoorden schema. Het 'B' stuk van het thema laat de groep in allerlei verschijningsvormen tussen de improvisaties door terugkeren. Deze hortende intermezzo's karakteriseren op verschillende wijzen de hoekige en ongepolijste thematiek van Monk. Het stuk ademt een soort fanfare-achtige sfeer waarbij het thema, als ware het een baslijn, gedurende het gehele stuk doorklinkt. Very Shucking geeft de Monk original een uitgebreide introductie in de vorm van een drumsolo. Hierin kondigt de slagwerker het thema met donkere klappen aan. De gehele groep neemt het thema over met een zeer krachtige en dynamische toeterpartij. Het stuk neemt qua sfeer een wending als alle blazers met het mondstuk van hun instrument een collectieve improvisatie starten met als uitgangspunt de ritmiek van het thema. Deze improvisatie mondt uit in een langzaam gedragen arrangement voor 'de mondstukken' waaronder de ritmesectie de swing weer in het stuk terugbrengt en verschillende solisten de ruimte wordt geboden hun zegje te doen. Het laatste gedeelte van de compositie lijkt een soort klaagzang over het verplichte karakter van het stuk maar straalt tevens een rustieke tevredenheid uit over de goede af loop. De jury spreekt haar hoop uit dat het toekennen van de Dordtse Jazzprijs 1995 aan Very Shucking zal resulteren in een grotere aandacht en verdiende waardering voor deze plezierige formatie met bun rijke en originele groepsound. En die aandacht.... Well they need it !!! Very Shucking is:
|