14. DRANKORGEL

(Tekst: Roel C. Verburg)

Goedenavond geachte barman, mag ik veertien bieren?
Mijn uitkering is binnen, dus dat ga ik ff vieren...

Op weg hierheen begon het me al te dagen:
ik ga me vast weer bezopen gedragen...
en inderdaad, wat heb ik weer een zin,
ik klots er lekker veel bieren in
In mijn eentje zit ik hier aan de toog,
en ik drink maar door want mijn keel is droog

Nog zeven glazen op een rij,
en allemaal, allemaal van mij
Ik neem ze in, een voor een,
met drank erbij ben ik nooit alleen
Want uiteindelijk kan niets me meer schelen,
als het drankorgel begint te spelen

Hallo beste barman, doe mij nog eens drie bier,
en neem er zelluf ook een, dat maakt tezamen vier...

Van al dat gezuip moet ik veel naar 't toilet,
met mijn jas over mijn kruk hou ik mijn plaats bezet,
zodat ik als ik terugkom, met een lege blaas
weer verder kan gaan met whiskey-cola's
en andere mixjes, want na al dat vele bier
wil ik ook iets anders drinken hier....

en ik rook een sigaret
alsof het mijn laatste is
en ik blijf denken aan het net
waar ik constant achter vis

De toiletdeur slaat achter me dicht
mijn ogen wennen aan het felle licht
ik concentreer me en hoop dat ik goed richt
geen grote boodschap maar een klein bericht
geinspireerd door de muur in mijn aangezicht
pak ik een stift en schrijf ik een dronkemansgedicht:

rozen verwelken schepen vergaan
dus doe mij nog maar een bier

De Gokautomaat blijft zijn lichtjes knipperen
ernaast staat iemand heftig te flipperen
en verder wordt er alleen gekletst en gepraat
en gebabbeld en geluld en gebrald en geblaat
en ik loop ertussen door stevig te paffen
terug naar de bar om nog een glaasje te straffen

Teveel hooi op mijn vork,
teveel alcohol in mijn bloed,
te weinig vinger in mijn pap
te weinig eten en teveel roet

Zeg Barman, geef me eens een wodka-jus,
ik wil um met ijs en ik wil um nu

Ik knoop wat aan en ik hak wat door
niet ieder gesprek zit op een levend spoor
ik lach wat af met wat dronkelappen
en iedereen die ik zie, trakteer ik op mijn grappen
zo spreek ik zonder mijn stem te verdraaien
"t is zwart, en 't vliegt door de lucht.... twee kraaien?"

Ach toe beste barman, graag nog een Whiskey erbij
Vanochtend was ik depressief maar nu voel ik me zo blij

De zorgen aan mijn hoofd maken ruimte voor getol,
en alles waar ik mee zit, wordt verdoofd door alcohol
mijn enige probleem is: "heb ik nog geld?"
"of heb ik nou net mijn laatste drankje besteld?"
Desalniettemin blijf ik de barman bevelen
om het drankorgel maar alsjeblieft te laten spelen....

Stemmen verstommen, het borrelt in mijn maag
Ik zweef omhoog, de wereld lijkt zo vaag
Ik ben eenzaam in mijn macht, dan plots een brandende vraag:
"Mag ik soms een vuurtje?" en ik kom weer omlaag
Ik kijk om me heen en mijn hand grijpt gestaag
naar mijn blinkende Zippo, die ik altijd bij me draag
en ik steek een sigaret aan in een vurige vlaag
ik drink weer wat verder, mijn gedachten worden traag
en ik keer weer heerlijk terug naar het stuk in mijn kraag

Kom op, eh dinges, doe mij nog een Gin-tonic
en ook van dat trappistenbier, zo'n biertje van een monnik

Ik verzwelg mijzelf in 't leven aan de bar
en ik leef hier mijn essentie: clown, joker, nar
en ik word bediend op mijn wenken,
zolang de barman maar blijft schenken,
en iedereen giet het in de kelen,
als het drankorgel begint te spelen....

Ach toe, lieve barman, mag ik nog een glas,
denk je eens in, hoe erg 't zou zijn, als niet ik maar jij het was?

Teveel manden om door te vallen
ik loop tegen duizend lampen aan
'k heb geen woorden meer om te lallen
'k heb niet eens een plank om mis te slaan