The Cricketeers play Disney: "And they lived ……… everafter."

Iedereen kent wel een aantal liedjes uit de tekenfilms van Walt Disney. Al zijn films hebben een duidelijke boodschap: het goede overwint het kwade, de liefde overwint alles, als je maar durft te dromen. Het jazzsextet 'The Cricketeers' (de naam is afgeleid van Jiminy Cricket, de krekel, het geweten van Pinoccio) spelen 20 liedjes uit 18 films, van 'Snowwhite' (1937) tot 'Mulan' (1998). Het wordt een feest van herkenning, hoewel de 'tunes' in de improvisaties aanleiding zijn grenzen te verleggen. De arrangementen zijn eigenzinnig en onconventioneel. 'The Cricketeers' vertellen een muzikaal sprookje over Pinoccio. De draad wordt opgepakt waar de Disneyfilm eindigt: Pinoccio is van houten marionet veranderd in een jongetje van vlees en bloed. Wat is er met Pinoccio gebeurd? Is hij gelukkig geworden zoals in veel sprookjes gesuggereerd wordt: "And they lived ……… everafter."

Tijdens de voorstelling worden op een videoscherm filmfragmenten vertoond die gerelateerd zijn aan de gekozen Disneyliedjes. De voorstelling duurt twee maal 40 minuten. 

De band speelt akoestisch. Voor de zanger is een zanginstallatie met monitor nodig. Verder gebruiken wij een lichtinstallatie en een beamer met projectiescherm.
The Cricketeers bestaan uit:

Marko Wetzer ('s-Hertogenbosch, 1966)
Marko begon zijn muzikale loopbaan in 1981 als trombonist. Naast diverse klassieke orkesten, bigbands en Jazz-ensembles nam hij als orkestlid tevens deel aan vele theaterproducties. Uit deze ontmoetingen volgde in 1993 zijn besluit om zich volledig aan
theater en zang te gaan wijden. Met het theatertrio GoedSnik won hij in 1998 de eerste prijs op het theaterfestival van Meppel met de voorstelling "Telkens Weer". Op dit moment speelt het gezelschap "de Revue" waarmee zij succesvol in het hele land optreden . Marko Wetzer is tevens werkzaam als trainer en docent.
Ferdi Schukking (Amsterdam, 1959)
Saxofonist Ferdi Schukking is afgestudeerd op sopraansaxofoon bij Adri van Velsen in Maastricht. Daarnaast studeerde hij compositie bij Misha Mengelberg in Amsterdam en microtonaliteit bij dr. Rudolf Rasch in Utrecht.
Zijn klassieke opleiding vindt z'n weerklank in het 'Delphi saxofoonkwartet', een duo met pianiste Bea de Jong en diverse ad hoc ensembles waarin hij speelt. In zijn saxofoon soloprogramma 'De Ontmoeting' combineert hij klassieke en geïmproviseerde muziek.
In 1989 won hij met Ingeborg van Stiphout (piano) het KRO-saxofoonconcours lichte muziek en in 1995 verwierf hij de Dordtse Jazzprijs met zijn septet 'Very Shucking'. Zijn Grapjazz ensemble 14CMS combineert jazz- en popmuziek. Het programma 'Weemoed' met danseres Truusje Graste verhaalt over de confrontatie tussen dans, beweging en muziek. Zijn 'Triosonic' met Theo Hoogstins (contrabas) en Charles Huffstadt (drums) speelt momenteel met gastsolist Michiel Braam (piano). Als studiomuzikant heeft hij aan verschillende CD producties meegewerkt. Ferdi Schukking experimenteert veel met microtonen. Hij heeft veel samengewerkt met kunstenaars, dansers en dichters. Naast de sopraansaxofoon speelt hij ook tenor-, bariton- en altsaxofoon.
Fernand de Willigen (Eindhoven, 1968)
Fernand de Willigen begon met trombonespelen in 1983, speelde in fanfare, harmonie en bigband. Hij woonde van 1986 tot 1991 in Utrecht en deed daar ervaring op met verschillende soorten workshops, grote en kleine jazzbands, bigbands en popgroepen. Hij studeerde muziekwetenschap aan de Rijksuniversiteit Utrecht en van 1990 tot 1995 trombone Lichte Muziek aan het Utrechts Conservatorium bij Martijn Sohier. In 1991 behaalde hij met Trio Hip de tweede prijs op het Middelsee Jazztreffen en won met het jazzsextet Norman & The Rhythmkings de Dutch Jazz Contest in 1995. Verder speelde hij in 1997 met de hardrockband Orphanage op Dynamo Open Air. Hij werkte onder meer met Maria Schneider, Bob Mintzer, Jerry van Rooijen en Rob Pronk. Hij maakt deel uit van de salsaband Azucaraba die in 1998 onder meer zeer succesvol door de Nederlandse Antillen tourde en hij speelt momenteel bij De Broeders (tubafunk) en Steven Kamperman's 1 Step 7 Seas. Verder is hij ook werkzaam als freelance trombonist in studio's, bij salsa- en popbands en verschillende bigbands.

Andreas Suntrop (Unna, 1966)
Op zijn zeventiende verwisselde Andreas zijn accordeon voor de gitaar. In 1996 studeerde hij UM af aan het Rotterdams Conservatorium. Hij is lid van het Belgische Jazz-kwintet 'Pentachrome'. Met de band 'Geel' heeft Andreas het Middelsee-Jazzconcours 1998 gewonnen en een tweede plaats op het Jazzconcours van Gexto '97 in Spanje behaald. Hij speelde onder andere op het North-Sea Jazzfestival en op het Jazzfestival van Antibes in Frankrijk. Met het 'Pieter de Mast 4' heeft hij in 1999 de CD 'Tracing' opgenomen. Verder heeft Andreas in de Nederlandse en Belgische theaters getourd met Lori Spee en de Belgische muziekproductie 'Kinderspel'. Hij participeert in het voor 'Rotterdam 2001' opgezette project 'Jazzerall'. Andreas speelt tevens in de popband 'Mimezine'.

Theo Hoogstins (Kollum, 1955)
Theo Hoogstins genoot een klassieke opleiding contrabas aan het Stedelijk Conservatorium in Groningen bij Peter Korpershoek en in Sienna bij Franco Petracchi en is zich na zijn opleiding gaan toeleggen op het spelen en componeren van jazz- en geïmproviseerde muziek.
De componist/bassist ontving in 1987 op het NOS-Jazzfestival in de Meervaart te Amsterdam de compositieprijs en kreeg in 1990 op het Middelsee Jazztreffen in Leeuwarden de solistenprijs toegekend.
In zijn composities is zijn klassieke achtergrond duidelijk hoorbaar, daar hij elementen en compositietechnieken uit de modern-klassieke muziekhistorie gebruikt, zoals dodecafonie, polyritmiek, bitonaliteit en de Toonklok van Peter Schat, waarover hij een artikel publiceerde in 'Jazzfreak' (mei/juni 1994). Zijn compositorische activiteiten worden ondersteund door het Fonds voor de Scheppende Toonkunst.
Tjeerd Klapwijk ('s Gravenhage, 1963)
Tjeerd Klapwijk studeerde slagwerk, muziekregistratie en bijvak compositie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. In 1990 studeerde hij af met als specialisatie jazz-slagwerk. Al tijdens zijn studie in de jaren '80 werkte hij in ad hoc ensembles als drummer met pianisten Frans Elsen, Peter Beats, bassist Marius Beets, Tony Overwater, saxofonisten Ruud Brink, Ben van den Dungen, trompettist Charlie Green en anderen.
Tjeerd speelde op veel jazzfestivals waaronder het North Sea Jazz in 1992 met pianist/arrangeur Udo van Boven. Hij werkte in workshopverband o.a. met Pat Metheny.
Tussen 1990 en 1996 tourde hij met Italiaanse topmusici, waaronder baritonsaxofonist Bruno Marini en fluitist/gitarist Nicola Stiolo en speelde met hen op verschillende Nederlandse jazzpodia in de groepen 'International Bop & Blues Quartet' en 'Hammond Blood'.
Momenteel is Tjeerd vooral actief als drummer in popmuziekprojecten en als docent.
Over de CD:

Bij de opname is gekozen voor Engelse liedteksten met een (verkorte) Nederlandse verhaallijn. De voorstelling kan ook geheel in het Nederlands of in het Engels worden uitgevoerd. De CD is opgenomen door Wil Hesen in de Farmsound Studio te Heelsum op 14 en 15 juni 2002. 

    1. I've Got no Strings (Pinoccio) in een swingende 5/4 maatsoort. De coupletten worden afgewisseld met solo's van de gitarist, de drummer en de sopraansaxofonist (het akkoordenschema krijgt een verrassende wending).
    2. Thomas O'Malley Cat (Aristocats) De tenorsaxofoon speelt op een vrije manier een solo over het akkoordenschema.
    3. Someday my Prince will come (Snowwhite). De bekende 3/4 maatsoort, onder andere gespeeld door Miles Davis en Louis Armstrong, in een eigenzinnig arrangement.
    4. That's what makes the World go round (The Sword and the Stone). Een geregisseerde chaos. Zowel in het thema als in de solo's.
    5. When You Wish Upon a Star (Pinoccio) is de begintune van vele Disneyfilms. De ballad begint met een lyrische trombonesolo. Dan volgt een gitaarsolo. De harmonie van het laatste A-gedeelte is bijzonder onconventioneel.
    6. Reflections (Mulan), een rockballad.
    7. That's what Friends are for (Jungle Book), het 'Gierenlied'. Het thema wordt gespeeld door de blazers en de zanger. In de vrije improvisatie voel je de desolate sfeer waar de gieren boven de kadavers cirkelen.
    8. Circle of Life (Lion King). Het Afrikaans afsluitspektakel van de voorstelling. 

Mocht U geïnteresseerd zijn de voorstelling te boeken, dan kunt U de CD gratis toegestuurd krijgen:

 

 Ferdi Schukking
Oostsingel 1 B
3441 GB Woerden
06-27450768
duodenum@xs4all.nl

Marko Wetzer
Visstraat 2a
5211 DN 's-Hertogenbosch
073-6141848 of 06-25161421
mjwetzer@wishmail.net

optredens:

13 januari 2002: Agnietenkapel, Nieuwe Markt, Gouda, 15.30 uur
22 december 2001: HIV café, Amsterdam, 15.00 uur (benefietconcert voor kinderen met HIV)
`